Ρώσικα δεξαμενές τώρα στο νότιο τμήμα του Τουρκικού (ΝΑΤΟ)

Φωτογραφία από τον Samuel Penn στο Unsplash

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg έδειξε πολύ καλά την κατανόηση της εισβολής κατά την επίσκεψή του στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Mevlut Casuvoglu. "Κατανοώ τη νόμιμη ανησυχία της Τουρκίας για τους συριακούς Κούρδους, αλλά ανησυχώ ότι η τουρκική επίθεση θα αντιστρέψει τη νίκη επί της τρομοκρατικής ομάδας IS & #8221", δήλωσε ο Stoltenberg.

Ο Στόλτενμπεργκ ανησυχεί για το γεγονός ότι οι δεκάδες χιλιάδες των αιχμαλώτων τρομοκράτες ΕΣ θα χρησιμοποιήσουν το χάος για να ξεφύγουν από τις φυλακές όπου φυλακίστηκαν από τους Συριακούς Κούρδους.

Το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε δυσάρεστη κατάσταση. Τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη είναι εξαγριωμένα επειδή ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump φαινόταν να έχει δώσει στους Τούρκους το πράσινο φως στη Συρία, αν και τώρα επανέρχεται σε αυτό. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία είναι ένα σημαντικό κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, αν και οι σχέσεις με τη χώρα αυτή ήταν πολύ τεταμένες τελευταία. Για παράδειγμα, η Τουρκία επέλεξε να αγοράσει το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400 και όχι αμερικανικό αντίστοιχο. 

Παρά τις καιρικές συνθήκες, οι ΗΠΑ αρνούνται τώρα να παραδώσουν νέα μαχητικά F-35 στην Τουρκία, παρόλο που είχαν παραγγελθεί. Ο Πρόεδρος Τρούμπα προσέρχεται τώρα στον Τούρκο ομόλογό του Ερντογάν με κάθε είδους οικονομικές και οικονομικές απειλές. Οι φανατικοί Ρεπουμπλικάνοι στην αμερικανική πολιτική προφανώς κατέστησαν σαφές στο Trump ότι παραιτείται από την αμερικανική επιρροή στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή στους Ρώσους.

Από τότε έχει καταστεί σαφές στο μέτωπο ότι οι ρωσικές μονάδες έχουν πάρει θέσεις στην περιοχή μεταξύ του συριακού κυβερνητικού στρατού και των προχωρημένων τουρκικών στρατευμάτων. Με την υποστήριξη των επαναστατών της Συρίας, οι Τούρκοι στοχεύουν σε κουρδικές πολιτοφυλακές. Έτσι, οι κουρδικές πολιτοφυλακές προτιμούν να παραδώσουν το έδαφος που έχουν κατακτήσει στους Ρώσους και το στρατό της Συριακής Κυβέρνησης, αντί να καταστρέφονται από τους Τούρκους ή τους Προ-Συριακούς Κούρδους.

Ως αποτέλεσμα, σε μια γεωπολιτική έννοια, φαίνεται να συμβαίνει μια αλλαγή στις σχέσεις εξουσίας: οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον η υπερδύναμη που θα μπορούσε ενδεχομένως να παρεμβαίνει στρατιωτικά στη Μέση Ανατολή, αλλά ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν έχει πάρει εκείνο τον τόπο. Οι Ρώσοι έχουν ήδη τη δική τους αεροπορική βάση στη Συρία και ένας λιμένας στη Μεσόγειο Θάλασσα στη νοτιοανατολική Τουρκία πλησιάζει.

Επιπλέον, το ΝΑΤΟ δεν αντιτίθεται πλέον αποκλειστικά στους Ρώσους στα ανατολικά (πολωνικά) και βορειοανατολικά (Βαλτική Θάλασσα) σύνορα, αλλά τώρα και στα νότια (τουρκικά) προάστια της Ευρώπης.

Τρεις ημέρες μετά την έναρξη της τουρκικής επίθεσης εναντίον των Κούρδων στη Συρία, 100.000 πολίτες είχαν ήδη φύγει στη χώρα. Αυτό αναφέρεται σε μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών. Οι περισσότεροι άνθρωποι φεύγουν σε αυτοκίνητα και λεωφορεία, λεωφορεία, φορτηγά ή με τα πόδια από τις συνοριακές πόλεις όπου οι μάχες λαμβάνουν χώρα στα νότια. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς φροντίζεται στα σχολεία και σε άλλα κτίρια.

Δεν φοβούνται μόνο τον πόλεμο, αλλά και τις πιθανές φρικαλεότητες από τους φιλοτουρκικούς συριακούς αντάρτες που προχωρούν με τους Τούρκους. Πολλοί από αυτούς τους μαχητές είναι ακραίοι τζιχάντες και έχουν γίνει ένοχοι βίας κατά μη μουσουλμάνων και άλλων πληθυσμιακών ομάδων στο παρελθόν.