Μολονότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κανόνες για την πρόληψη των συγκρούσεων συμφερόντων κατά τη χορήγηση επιδοτήσεων, εξακολουθούν να γίνονται πολύ λίγα για την αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων. Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ECA) μετά από αναφορές για απάτη και ευνοιοκρατία που αφορούσε χρήματα EU σε ορισμένες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Σε τέσσερις χώρες του EU, οι λογιστές εξέτασαν τις πληρωμές του Ταμείου Συνοχής και τις γεωργικές επιδοτήσεις, μαζί τις μεγαλύτερες δαπάνες του EU. Οι ερευνητές λένε ότι υπάρχουν ελάχιστες δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με την έκταση των συγκρούσεων συμφερόντων στη διαχείριση των δαπανών EU.
Επίσης, δεν υπάρχει σαφήνεια σχετικά με την έκταση και το εύρος αυτών των τύπων συγκρούσεων. Δεν αναφέρονται όλες οι παρατυπίες στις Βρυξέλλες ή εντοπίζονται και διορθώνονται σε εθνικό επίπεδο πριν ζητηθούν χρήματα από την Επιτροπή.
Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες EU, το iedereen που ασχολείται με επιχορηγήσεις EU (σε EU και σε εθνικό επίπεδο) απαιτείται για την αποφυγή σύγκρουσης συμφερόντων. Εάν υπάρχει υπόνοια ή διαπιστωθεί σύγκρουση συμφερόντων, η αρμόδια αρχή πρέπει να διασφαλίσει ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο παραιτείται από τα καθήκοντα αυτά.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο λέει ότι σε πολλές χώρες του EU, η υπογραφή των λεγόμενων «αυτοδηλώσεων» είναι η πιο κοινή μέθοδος αποφυγής συγκρούσεων συμφερόντων. Έχει ήδη αποδειχθεί ότι σε πολλές χώρες EU, η δράση αναλαμβάνεται μόνο αφού έχει ήδη γίνει κατάχρηση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν περαιτέρω ότι στις τέσσερις χώρες που μελετήθηκαν (Γερμανία, Ουγγαρία, Μάλτα και Ρουμανία) οι αυτοδηλώσεις δεν ήταν υποχρεωτικές για τους υπουργούς που συμμετείχαν στις αποφάσεις σχετικά με τα προγράμματα EU και την κατανομή των επιχορηγήσεων EU.
Οι ελεγκτές διαπιστώνουν ότι οι χώρες EU δίνουν μεγάλη έμφαση στον εντοπισμό σύγκρουσης συμφερόντων στις δικές τους δημόσιες συμβάσεις, αλλά δεν δίνουν αρκετή προσοχή στους αδύναμους κρίκους στις δικές τους διαδικασίες και διαδικασίες.