Οι Κάτω Χώρες θέλουν μια ευρωπαϊκή απαγόρευση της μη κολλητικής επίστρωσης σε ένα τηγάνι

Φωτογραφία από τον Αδάμ Δάχη στο Unsplash

Πρέπει να υπάρχει ευρωπαϊκή απαγόρευση εισαγωγής παθογόνων τεχνητών προϊόντων, όπως το χημικό PFAS. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος της Ολλανδίας, Stientje van Veldhoven, το πρότεινε στους συναδέλφους της EU στις Βρυξέλλες.

Μια απαγόρευση εισαγωγής (πρόταση περιορισμού) απαγορεύει PFAS και άλλα παρόμοια προϊόντα σε όλες τις μη βασικές εφαρμογές. Η Δανία, η Σουηδία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, η Αυστρία, η Ιταλία,

Ο ολλανδός υπουργός Van Veldhoven είπε σε μια απάντηση: "Νομίζω ότι πρέπει να κλείσουμε τη βαλβίδα για PFAS. Το στρώμα τεφλόν μπορεί να είναι χρήσιμο σε μια κατσαρόλα, αλλά ταυτόχρονα αυτές οι ουσίες δεν διασπώνται ποτέ στο περιβάλλον μας και μπορεί να είναι επιβλαβείς για την υγεία μας. Το PFAS εξακολουθεί να εισέρχεται στην πατρίδα μας iedeημέρα από όλες τις πλευρές. Δεν μπορούμε να το λύσουμε μόνοι μας και πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα σε όλη την Ευρώπη ".

Το 2018 ανακοινώθηκε ότι το PFAS είναι παρόν στο έδαφος σε μικρές ποσότητες σε ολόκληρη τη χώρα. Το PFAS είναι το συλλογικό όνομα για περίπου 6.000 τεχνητές ουσίες, μερικές από τις οποίες είναι πιθανώς καρκινογόνες. Είναι σαφές ότι μια φορά στο περιβάλλον οι ουσίες ποτέ δεν καταρρέουν πάλι. Το υλικό χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, στην αντικολλητική επίστρωση σε τηγάνια, τα ιματισμού και τα ανακλαστήρα

Όταν ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι η ποσότητα PFAS στο έδαφος υπερβαίνει κατά πολύ τα επιτρεπόμενα κριτήρια, η ολλανδική κυβέρνηση εισήγαγε απαγόρευση στη μεταφορά μολυσμένου εδάφους. Ως αποτέλεσμα, το νέο κτίριο σταμάτησε σχεδόν παντού. Στη συνέχεια, η κυβέρνηση επέκτεινε τα κριτήρια, αλλά ταυτόχρονα αποφάσισε να εργαστεί για απαγόρευση του EU.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της προτεινόμενης πρότασης περιορισμού είναι ότι όλες οι επιβλαβείς ουσίες PFAS, περίπου 6.000 συνολικά, θα απαγορευτούν για πρώτη φορά με μία κίνηση. Αυτό εμποδίζει την αντικατάσταση ενός PFAS από άλλο αντίστοιχο.

Αναμένεται ότι θα χρειαστούν πέντε χρόνια για να τεθεί σε ισχύ η απαγόρευση. Το πρώτο βήμα είναι να περιγράψουν οι Κάτω Χώρες τους λόγους για τους οποίους απαιτείται ο περιορισμός, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων, των εναλλακτικών λύσεων, του κόστους και των αναμενόμενων οφελών για το περιβάλλον και την υγεία. Τότε είναι η στροφή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τελικά της κυβέρνησης του EU και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.