ΟΟΣΑ: από τώρα και στο εξής να συνδέουν τις γεωργικές επιδοτήσεις με περιβαλλοντικά και κλιματικά καθήκοντα

Οι οικονομολόγοι του ΟΟΣΑ λένε ότι οι ευρωπαϊκές γεωργικές επιδοτήσεις ελάχιστα συνέβαλαν στη μείωση της ρύπανσης του αέρα και του εδάφους. Σύμφωνα με μια νέα έκθεση του ΟΟΣΑ, το θεμελιώδες πρόβλημα είναι ότι οι κλιματικές δαπάνες της γεωργικής πολιτικής δεν συνδέονται με σαφείς στόχους μείωσης.

Σύμφωνα με τους ερευνητές του ΟΟΣΑ, οι προϋποθέσεις εθελοντικής επιδότησης, όπως τα οικολογικά προγράμματα που θα τεθούν σε ισχύ από το επόμενο έτος, δεν επαρκούν. Αυτό δεν ισχύει μόνο για το EU, αλλά και για τις γεωργικές και επισιτιστικές πολιτικές δεκάδων άλλων χωρών.

Προκειμένου ο αγροτικός τομέας να συνεισφέρει στο κλιματικό πακέτο «Fit for 55» του EU, οι πληρωμές EU πρέπει να «συνδέονται με στόχους μείωσης των γεωργικών εκπομπών σε εθνικό επίπεδο και EU», συνιστά η έκθεση. Λέγεται επίσης ότι ο αγροτικός ρυπαίνων θα πρέπει να πληρώσει.

«Για μένα, το θεμελιώδες πρόβλημα παραμένει ότι προσφέραμε εθελοντικά μέτρα [αειφορίας] στην Ευρώπη», δήλωσε ο ομότιμος καθηγητής Ευρωπαϊκής Αγροτικής Πολιτικής Άλαν Μάθιους κατά την παρουσίαση της έκθεσης.

«Η δημόσια γεωργική βοήθεια έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ παγκοσμίως, αλλά το ποσοστό που αφιερώνεται στην προώθηση της βιώσιμης παραγωγής έχει μειωθεί», εξήγησε η Marion Jansen, επικεφαλής της Διεύθυνσης Εμπορίου και Γεωργίας του ΟΟΣΑ. 

Σύμφωνα με αυτήν, η αειφόρος γεωργία πρέπει να επεκταθεί σημαντικά για να καλύψει τις μελλοντικές ανάγκες σε τρόφιμα και να καλύψει τους κλιματικούς στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού. 

Ο ΟΟΣΑ πιστεύει ότι πρέπει να επενδυθούν πολύ περισσότερα στην καινοτομία. Για να θρέψει έναν αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, η γεωργία θα πρέπει να αυξήσει την παραγωγικότητα και να το κάνει με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον», τόνισε η κ. Jansen.

Εν τω μεταξύ, η έκθεση προειδοποιεί επίσης ότι ορισμένα μέτρα ως απάντηση στον πόλεμο στην Ουκρανία θα μπορούσαν να είναι «αντιπαραγωγικά». «Η χαλάρωση των περιβαλλοντικών προτύπων για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής θα μπορούσε να έχει προκυκλικές επιπτώσεις και να θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα», προειδοποιούν οι ερευνητές.