Η εισαγωγή προϊόντων «πράσινης» ανάπτυξης στην ευρωπαϊκή γεωργία επιταχύνεται

Η εισαγωγή βιολογικών φυτοπροστατευτικών στην ευρωπαϊκή γεωργία επιταχύνεται και απλοποιείται. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει να ενθαρρύνει τη χρήση φιλικών προς το περιβάλλον εναλλακτικών λύσεων για τη χημική προστασία των καλλιεργειών. Αυτό θα πρέπει να γίνει μέχρι τον Νοέμβριο, δήλωσε η Επίτροπος Υγείας Στέλλα Κυριακίδη.

Οι Βρυξέλλες ελπίζουν να εξοπλίσουν καλύτερα τους ευρωπαίους αγρότες με νέους πόρους προκειμένου να αντικαταστήσουν τα χημικά προϊόντα φυτοπροστασίας σε εύθετο χρόνο. Η στρατηγική τροφίμων EU «από το αγρόκτημα στο πιρούνι» ορίζει ότι η χρήση χημικών πρέπει να μειωθεί στο μισό, αλλά οι γεωργικές οργανώσεις επισημαίνουν ότι δεν προσφέρεται ακόμη εναλλακτική λύση.

Οι χαλαρές διαδικασίες έχουν ήδη γίνει αποδεκτές από τα κράτη μέλη του EU, αλλά πρέπει να εγκριθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τον περασμένο μήνα, ο Ολλανδός ευρωβουλευτής Bert-Jan Ruissen (SGP) έφερε στην προσοχή του (προσωρινού) προέδρου του EU Julien Denormandie τις αργές διαδικασίες. 

Ο Ρουισέν επεσήμανε στον Γάλλο υπουργό την έλλειψη ικανότητας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες να αξιολογήσουν γρήγορα και σωστά τα υποκατάστατα. Ο Denormandie είπε ότι ο Ruissen έχει «εκατό τοις εκατό δίκιο ότι η αποδοχή είναι πολύ αργή. Το γεγονός ότι η έγκριση διαρκεί τρία ή τέσσερα χρόνια είναι πολύ μεγάλο». 

Επί του παρόντος, τα «πράσινα» φυτοφάρμακα υπόκεινται στα ίδια αυστηρά κριτήρια δοκιμών με τους χημικούς παράγοντες. Οι απαιτήσεις θα πρέπει σύντομα να προσαρμοστούν στις βιολογικές και οικολογικές ιδιότητες του προϊόντος. 

Παρόλο που οι μορφές βιοελέγχου έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό στη γεωργία, πρόσφατα έχουν λάβει εκ νέου την προσοχή ως βιώσιμη και βιώσιμη εναλλακτική λύση στα χημικά φυτοφάρμακα. Ως έχει τώρα, περισσότεροι από 60 μικροοργανισμοί έχουν εγκριθεί για χρήση στο EU.

Απαιτούνται εναλλακτικές λύσεις στη γεωργία για να μειωθεί στο μισό η χρήση χημικών φυτοπροστατευτικών σε λίγα χρόνια. Η επιτροπή EU παραδέχεται ότι τα βακτήρια, οι μύκητες και οι ιοί έχουν συχνά χειρότερη επίδραση από τα χημικά, ειδικά εάν οι συνθήκες κατά την εφαρμογή δεν είναι ιδανικές.