سیاست EU در سال های اخیر برای افزایش تولید غذا از طریق مزارع پرورش ماهی و آبزی پروری نتایج مشخصی را به همراه نداشته است. گزارش دیوان محاسبات اروپا نشان می دهد که تولید آبزی پروری اروپا عملاً متوقف شده است. دو میلیارد یارانه موجود EU به سختی استفاده شده است.
آبزی پروری بخش مهمی از استراتژی اقتصاد آبی EU است. به گفته بروکسل، این به امنیت غذایی کمک می کند و توسط قرارداد سبز اروپا به عنوان منبع پروتئین با ردپای کربن پایین تر تبلیغ می شود.
آبزی پروری شامل پرورش ماهی، سخت پوستان، صدف، جلبک و سایر موجودات آبزی است. پرورش در آب های دریایی، شور یا داخلی و همچنین به صورت تجاری در حوضه هایی با سیستم های گردش آب انجام می شود.
در سال 2020، کل تولید آبزی پروری EU 1.1 میلیون تن یا کمتر از 1% کل جهانی بود. اسپانیا، فرانسه، یونان و ایتالیا کشورهای اصلی تولید کننده آبزیان EU هستند. آنها با هم تقریباً دو سوم کل تولید EU را تشکیل می دهند.
با حمایت مالی فراوان صندوق دریایی و شیلات اروپا، کشورهای EU توانستند از دوام طولانی مدت آبزی پروری اطمینان حاصل کنند و به منافع اقتصادی دست یابند. با این حال، نتایج هنوز در انتظار هستند و به گفته حسابرس ECA، هنوز نمی توان به طور قابل اعتماد اندازه گیری کرد.
«در سال‌های اخیر، EU شبکه خود را در بیشتر بخش‌های آبزی پروری پرتاب کرده است، زیرا این بخش بخش مهمی از استراتژی اقتصاد آبی آن را تشکیل می‌دهد. نیکولاوس میلیونیس، عضو ECA که ممیزی را رهبری می کرد، گفت: "اما متأسفانه او این شبکه را از دست داده است."
با وجود 1.2 میلیارد یورو موجود برای دوره 2014-2020، حسابرسان خاطرنشان می کنند که تولید کلی آبزی پروری EU متوقف شده است. در ایتالیا و فرانسه (دو تولیدکننده بزرگ آبزی پروری)، تولید حتی کاهش یافته است. تعداد مزارع آبزی پروری در حال کاهش است و تعداد کارگران این بخش نیز بین سال های 2014 تا 2020 کاهش یافته است.