اگرچه نشست سران سازمان تجارت جهانی WTO بیانیه نهایی را منتشر کرده است، اما نتایج مشخص کمی به دست آمده است.
بیانیه نهایی همه کشورها را موظف میکند تا «گامهایی را برای پیشبینیپذیری بیشتر تولید و تجارت کشاورزی و در نتیجه نوسانات قیمت کمتر بردارند». اما چگونگی دستیابی به آن تنها بعداً در سازمان تجارت جهانی در جلسات بعدی تصمیم گیری خواهد شد.
نشست سالانه سازمان تجارت جهانی در ابتدا تهدید به شکست کامل شد و مجبور شد دو روز دیگر تمدید شود. منابع تجاری گفتند که در مقطعی، یک سری از خواستههای هند، که خود را مدافع کشاورزان و ماهیگیران فقیر و کشورهای در حال توسعه میداند، به نظر میرسید که مذاکرات را به کلی فلج کند، اما با این وجود مصالحه پیدا شد.
در سازمان تجارت جهانی، همه تصمیمات به اتفاق آرا اتخاذ می شود، به طوری که در واقع هر کشوری دارای حق وتو است. به دلیل همهگیری کرونا، این اولین بار در سه سال گذشته بود که بیش از صد وزیر بازرگانی دوباره به صورت فیزیکی کنار هم بودند. در زمان پرزیدنت ترامپ در ایالات متحده، WTO نمی توانست کار زیادی انجام دهد زیرا ایالات متحده کاملاً راه خود را طی کرد و نمی خواست توافقات بین المللی ببندد.
یک نتیجه ملموس در کشاورزی اکنون این است که پس از سه سال مذاکره، کشورهای سازمان تجارت جهانی موافقت کردند که محدودیت های تهیه کمک های غذایی بشردوستانه توسط برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) را لغو کنند.
همچنین تصمیم گرفته شد یارانه های زیان آور ماهیگیری پس از بیست سال مذاکره لغو شود. قرارداد محدود کردن یارانه های شیلات تنها دومین توافق چندجانبه در تاریخ 27 ساله WTO است و بسیار جاه طلبانه تر از اولین توافق است که برای کاهش بوروکراسی طراحی شده بود.