در انگلیس ، تام واتسون ، معاون رهبر حزب کارگر ، کاملاً غیرمنتظره استعفای خود را اعلام کرد. وی در انتخابات پارلمانی 12 دسامبر کاندیدای انتخابات نخواهد شد. عزیمت وی به عنوان از دست دادن جنبش میانه رو در داخل کارگر تلقی می شود.
واتسون به عنوان رهبر گروهی مخالف عزیمت انگلیس از EU بود. بنابراین وی همچنین به عنوان مخالف رهبر حزب جرمی کوربین شناخته می شد. از نظر بسیاری از اعضای میانه رو حزب او کسی بود که باید جناح چپ متعصب کوربین را تحت کنترل داشته باشد.
تام واتسون در نامه استعفا به رهبر حزب ، جرمی کوربین نوشت که سیاست را "به دلایل شخصی و نه سیاسی" ترک کند. واتسون از تلاش منتقدان برای کنار زدن او در کنفرانس حزبی در ماه سپتامبر جان سالم به در برد. "کوربینیست ها" می خواستند موقعیت او را در حزب کاملاً لغو کنند. این حرکت سرانجام پس گرفته شد.
در درون حزب کارگر چپ اختلافات زیادی درباره احتمال خروج از اتحادیه اروپا وجود دارد. واتسون به جناحی تعلق داشت که می خواهد حزب موضعی صریح ضد رکسییت اتخاذ کند ، اما سرانجام این نبرد را شکست داد. خروج وی در رسانه های انگلیسی به عنوان از دست دادن صدای معتدل کارگری برچسب گذاری شده است. رهبران عقاید انگلیس می گویند حزب کارگر اکنون این خطر را دارد که رأی دهندگان جوان اروپائی به طور دسته جمعی لیبرال دموکرات ها یا سبزها را انتخاب کنند.
موضع رسمی حزب کارگر در مورد Brexit کمتر از سایر احزاب صریح است. حزب کوربین می خواهد توافقنامه EU بوریس جانسون را به سطل آشغال بیندازد و یک قرارداد کوچک تر با Brexit با EU منعقد کند. نتیجه این مذاکرات EU سپس در همه پرسی به رای دهندگان انگلیس ارائه می شود. بنابراین باید - با رد چنین توافق نامه EU کارگری - به هر حال انتخاب ماندن در EU داده شود. اما مشخص نیست که رهبر حزب کوربین برای کدام سناریو می خواهد تبلیغ کند و بنابراین رای دهندگان انگلیسی هنوز نمی دانند که آنها با حزب کارگر در کجا ایستاده اند.
کوربین می گوید که حزب وی با کسب اکثریت حزب کارگر خود در انتخابات پارلمانی پیروز می شود. او نمی خواهد قبل از انتخابات با LibDems یا دیگران ائتلاف کند. جو سوینسون ، زن نخست وزیر حزب لیبرال دموکرات ها ، در آغاز مبارزات انتخاباتی خود گفت که حزب او قصد ندارد به قدرت رسیدن کوربین کمک کند. کوربین و سوینسون نگفتند که اگر بعد از انتخابات مشخص شود هیچ حزبی اکثریت خود را به دست نمی آورد و به یک دولت دو حزب انگلیس احتیاج دارد ، احزاب آنها چه خواهند کرد.
واتسون به هیچ وجه تنها سیاستمدار بریتانیایی نیست که اکنون از سیاست یا حزب آنها دور شده است. هم در محافظه کاران و هم در حزب کارگر ده ها نماینده وجود دارد که دیگر نامزد انتخابات نیستند. بسیاری از آنها آنچه را فضایی بیمارگونه و خصمانه می نامیدند ، نه تنها در درون گروههای سیاسی خودشان بلكه در میان رای دهندگان و اعضای حزب نیز نكوهش كردند.
مبارزات آشکار همچنین در درون متنفران EU از حزب سابق UKIP و حزب Brexit Farage آغاز شده است ، متحدان و اعضای حزب سابق را نکوهش و تحقیر می کنند. اخیراً چهره محافظه کاران در اسکاتلند نیز استعفا داد.
جان برکو پس از عزیمت به عنوان رئیس پارلمان انگلیس ، از خروج برنامه ریزی شده کشورش از EU سخت گرفت. وی Brexit را برای روزنامه نگاران خارجی "بزرگترین اشتباه کشورش پس از جنگ" خواند. به عنوان رئیس ، برکو در طول بحران سیاسی پیرامون Brexit مجبور بود بی طرف بماند. Brexiteers اغلب شکایت می کردند که او در کنار مخالفان آنها قرار دارد. خود برکو مدعی است که به عنوان رئیس بی طرف بوده است. وی اظهار داشت که از حقوق پارلمان دفاع می کند.