دولت دانمارک با انتصاب وزیر جدیدی که به طور خاص مسئول اجرای طرح موسوم به آب و هوا و کشاورزی «سه جانبه» است، گام مهم دیگری در انتقال جاه طلبانه آب و هوا و کشاورزی برداشته است. ژپه برووس، سیاستمدار باتجربه حزب سوسیال دموکرات، تعدادی از وظایف مهم وزرای کشاورزی، محیط زیست و آب و هوا و حفاظت از طبیعت را بر عهده خواهد گرفت.
انتصاب ژپه برووس به عنوان "وزیر سه جانبه" بر اهمیتی که دولت دانمارک برای اجرای موفقیت آمیز توافقنامه آب و هوا قائل است تأکید می کند. برووس به دلیل رویکرد و تجربه قوی خود در زمینه پرونده های سیاست پیچیده شناخته شده است. بنابراین، «سوپر وزیر سه جانبه» جدید «بالاتر از» وزیران دیگر خواهد بود و کم و بیش با کمیسر آب و هوا در کمیسیون اروپا قابل مقایسه است.
توافقنامه آب و هوا نتیجه مذاکرات فشرده بین دولت دانمارک و سهامداران مختلف است. این طرح شامل مجموعه ای از اقدامات با هدف کاهش انتشار CO2 در کشاورزی و دامداری است، بخش هایی که مسئول سهم قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه ای هستند.
در عین حال، بخش کشاورزی باید دستخوش تحولی به سمت شیوه های پایدارتر شود. پارلمان دانمارک هنوز باید آن را در پاییز امسال تصویب کند.
یکی از چشمگیرترین اقدامات، وضع مالیات جدید CO2 برای شرکت های کشاورزی است. این مالیات باید شرکت ها را تشویق به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و سرمایه گذاری در فناوری ها و شیوه های سبزتر کند.
علاوه بر این، این توافق کاهش احتمالی بخش لبنیات و دامپروری را پیش بینی می کند. این می تواند به این معنی باشد که برخی از دامداری ها بسته به تأثیر آنها بر محیط زیست مجبور به محدود کردن یا حتی تعطیل کردن فعالیت های خود خواهند شد. با این حال، این بخش از طرح هنوز در معرض بحث است.
یکی دیگر از عناصر مهم توافقنامه آب و هوا، طرح تبدیل بخش هایی از مناطق کشاورزی فعلی به جنگل ها و مناطق طبیعی است. در دهه های آینده، مناطق قابل توجهی از زمین های کشاورزی با درختان کاشته می شود که نه تنها به ذخیره CO2 کمک می کند، بلکه به تنوع زیستی و حفاظت از طبیعت نیز کمک می کند.
واکنش ها به انتصاب برووس و تأسیس وزارت جدید متفاوت است. برخی از تحلیلگران و سهامداران خوش بین هستند و این را گامی مهم به سوی آینده ای سبزتر می دانند. برخی دیگر، به ویژه از بخش کشاورزی، نسبت به تأثیر اقتصادی اقدامات پیشنهادی، مانند مالیات کربن و کاهش دامداری ابراز نگرانی می کنند. آنها می ترسند که بار عمده بر دوش کشاورزان باشد که می تواند منجر به تنش بین طرف های مختلف شود.