کمیسیون اروپا اصرار دارد که باید کاری برای آلودگی هوا و خاک ناشی از صنعت دام، طیور و خوک انجام شود. سخنگوی کمیسیون گفت که اعتراضات کمیته کشاورزی در مورد تمدید دستورالعمل انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی (IED) اغراق آمیز است.
از این پس، بروکسل می خواهد دامداری از 150 راس گاو را شامل شود و ضوابط مربوط به پرورش خوک و طیور را تشدید کند تا شرکت های بیشتری را شامل شود. با این حال، کمیسیون اروپا آماده است تا در مورد قطعات مصالحه کند. کمیسیون وجود هرگونه سوال در مورد مقررات تحمیلی را رد می کند: iedereen اجازه داشت در بحث شرکت کند.
کمیته محیط زیست محیط زیست پارلمان اروپا موافق است که در این بخشها نیز «آلاینده میپردازد». کمیته کشاورزی AGRI با پیشنهادات فعلی مخالف است (مانند بسیاری از دولت های EU) اما سبزها می گویند که در نشست سه گانه آتی متون مصالحه ای ارائه خواهند کرد.
در یک جلسه استماع مشترک، سخنگوی کمیسیون اروپا تاکید کرد که دامداری فقط به دامداری های بسیار بزرگ مربوط می شود. حداکثر حدود پانزده درصد اما چندین نماینده پارلمان اروپا، مانند آنی شرایجر-پیریک، عضو CDA هلندی، خاطرنشان کردند که در برخی از کشورهایی که دامداری زیادی دارند، 150 راس گاو اصلاً بزرگ نیست.
علاوه بر این، تقریباً همه اعضای کمیته AGRI در نام این دستورالعمل به اصطلاح «صنعتی» برخورد کردند، گویی آن سه بخش صنایع بزرگی هستند. سخنگوی کمیسیون فقط میتواند به این نکته اشاره کند که نام دستورالعمل RIE سالهاست که وجود دارد و اکنون در بخش کمی بزرگتر از بخش دام کاربرد دارد. علاوه بر این، کمیسیون کم و بیش توپ را با گفتن به اعضای پارلمان اروپا که انجام ندادن هیچ راه حلی نیست، بازی کرد.
استدلالی که اغلب شنیده می شود علیه الزامات سختگیرانه زیست محیطی در کشاورزی این است که بخش کشاورزی در حال حاضر میزان زیادی از آلودگی را در بسیاری از مناطق کاهش داده است. بنابراین، حزب دموکرات مسیحی EPP حتی فکر می کند که الزامات جدید زیست محیطی باید فعلا متوقف شود. اما کمیسیون اشاره می کند که آلودگی نیترات برای دهه ها کاهش نیافته است.
هدف اصلی RIE (اینکه طی چند سال آینده صنعت ملزم به استفاده از در دسترس ترین تکنیک های مدرن شود) نیز با انتقادات زیادی روبرو شده است. اشاره شد که این برای یک پرورش دهنده خوک کوچک در قبرس بسیار متفاوت از یک مزرعه بزرگ خوک در آلمان یا اسپانیا خواهد بود.
برت یان رویسن، عضو هلندی SGP، به همکارانش گفت که سیاست زیست محیطی در کشاورزی ممکن است باید روی روشی کاملاً متفاوت اتخاذ شود: که EU دیگر یک وسیله، یک تکنیک، بلکه یک هدف را تجویز می کند. و اینکه خود کشاورز - در چارچوب قانون - ابزاری برای رسیدن به این هدف پیدا می کند.او هشدار داد: «این بدان معناست که ما باید رفاه حیوانات، محیط زیست و آب و هوا را نیز در محاسبات این اهداف لحاظ کنیم.