فارسی 
Nederlands 
Dansk 
English (UK) 
Français 
Deutsch 
Ελληνικά 
Русский 
Español 
Svenska 
با وجود هشدارها و مطالعات علمی متعدد ، کشورهای EU هنوز ماهی های زیادی را از دریای شمال صید می کنند. به ویژه ماهیگیران بریتانیایی ، هلندی ، آلمانی و دانمارکی هنوز مجاز به صید بیشتر از آنچه در استانداردهای علمی توجیه شده است ، هستند. به زودی ، سهمیه های صید جدید باید توسط وزیران شیلات EU تعیین شود.
یک سازمان محیط زیست هلندی اخیراً یافته است که تقریبا نیمی از سهمیه ماهیگیری اروپا برای مبارزه با صید بیش از حد زیاد است. این سازمان خاطرنشان كرد كه سالها پیش اتحادیه اروپا تصمیم گرفت كه همه سهمیه های صید از 1 ژانویه 2020 پایدار باشد.
معیارهای "ماهیگیری پایدار" در برچسب MSC آورده شده است. این فراتر از معیارهایی است که بسیاری از ماهیگیران تاکنون استفاده کرده اند. اگرچه ماهیگیران معمولاً سهمیه وزن و کیلوگرم ماهیگیری را رعایت می کنند ، اما آنها همیشه به قوانین جامع MSC پایبند نیستند.
استاندارد MSC همچنین به بررسی ضرایب ، تأثیر پایین و نحوه مدیریت شیلات می پردازد. انتخاب برچسب MSC دقیق است و اغلب اثبات رفتار خوب برای ماهیگیران شرکت کننده است.
سازمان های شیلات از هلند ، دانمارک ، سوئد و آلمان اخیراً با همکاری یکدیگر انواع مختلف ماهیگیری را تحت عنوان برچسب پایداری شورای نظارت دریایی (MSC) مجدداً تأیید کرده اند. گواهینامه ها هفته گذشته منتشر شد.
گواهینامه های MSC برای شیلات هلند در حال گسترش است. به عنوان مثال ، نه تنها دریای شمال ، بلکه بخشی از Skagerrak نیز به زودی بخشی از منطقه مجاز ماهیگیری خواهد بود. پلاک و کف در دریای شمال قبلاً گواهی شده بودند
در ماه دسامبر ، وزرای شیلات EU برای تعیین سهمیه صید برای سال آینده تشکیل جلسه می دهند. اینها بالاتر از آن چیزی است که دانشمندان سالها توصیه می کنند. بر اساس این مطالعه ، به دلیل ماهیگیری بیش از حد ، ذخایر ماهی کاد در دریای شمال قبلاً به زیر یک نقطه بحرانی رسیده است.
سازمان طبیعت هلند توصیه های شورای بین المللی اکتشاف دریا (ICES) را با محدودیت های صید شده توسط وزرا در سال های اخیر مقایسه کرده است. نتیجه گیری آنها این است که تقریباً نیمی از سهمیه ماهیگیری اکنون حتی از حداکثر بالاتر است. در ده سال گذشته چیزی پیشرفت کرده است ، اما طبق بنیاد خیلی کند پیش می رود.
بیش از حد چند درصد نیز می تواند در بلند مدت منجر به کاهش جمعیت شود. این به قیمت انعطاف پذیری یک گونه ماهی است.
