اتحادیه اروپا و بریتانیا توافق کردند که قوانین گمرکی و حمل و نقل مواد غذایی و محصولات کشاورزی از انگلستان به قلمرو برون مرزی بریتانیا ایرلند شمالی را کاهش دهند.
این امر عبور مواد غذایی معمولاً بریتانیایی را از گمرک انگلستان و EU سرعت می بخشد و انبارداری فروشگاه را بهبود می بخشد. از زمانی که بریتانیایی ها با برگزیت خود، EU را ترک کردند، دچار تزلزل شده است.
از آنجایی که هم بریتانیای کبیر و هم کشور عضو EU ایرلند می خواستند از ایجاد مرز «سخت» جدید بین ایرلند و استان بریتانیایی ایرلند شمالی اجتناب کنند، پس از برگزیت تصمیم گرفته شد که مرز گمرکی EU در دریای ایرلند، بین ایرلند و انگلیس قرار گیرد. اما این امر ایرلند شمالی را وارد قلمرو قانونی اروپا کرد.
سیاستمداران متعصب طرفدار بریتانیا در ایرلند شمالی، این دومی را اولین گام مذموم برای «رها کردن» قلمرو خارج از کشور لندن میدانستند. و در پارلمان بریتانیا در لندن، توری ها (حزب محافظه کار) برای اکثریت خود به آن حزب طرفدار بریتانیا ایرلند شمالی وابسته هستند.
به دلیل اختلاف نظر سیاسی در مورد بله یا خیر برگزیت یا EU، دولت استانی ایرلند شمالی (در استورمونت) نیز بیش از یک سال است که در بن بست بوده است. EU مایل بود در تسهیل قوانین گمرکی ایرلند شمالی شرکت کند، تا زمانی که منجر به یک مسیر قاچاق جدید یا فرار مالیاتی نشود.
اکنون فرمهای صادراتی و کدهای اسکن ویژه برای «کاربران نهایی انگلیسی» در ایرلند شمالی وجود خواهد داشت. این امر ارسال مواد غذایی از بریتانیا به ایرلند شمالی را آسان تر می کند. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون EU و ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا، اکنون توافقنامه ویندزور را روز دوشنبه به پروتکل ایرلند شمالی اضافه کرده اند.
فون در لاین توضیح داد که نباید مواد غذایی انگلیسی را از مصرف کنندگان در ایرلند شمالی دریغ کرد، اما برای تحویل به کشورهای EU، قوانین EU اجباری باقی می ماند. در عمل، کنترل های مرزی در دریای ایرلند برای صادرات مواد غذایی ثبت شده با برچسب "فقط ایرلند شمالی" لغو خواهد شد.