Nederland wil geen ‘procedures en juridisering’ in EU-natuurherstel

De Nederlandse Mlieuminister Christianne van der Wall(Natuur&Stikstof) zegt bij de EU-Commissarissen Timmermans (Klimaat) en Sinkevicius (Milieu) nog voldoende onderhandelingsruimte en compromisbereidheid te zien om de onderhandelingen over de natuurherstelwet voort te zetten.

Ze verwacht in de triloog-onderhandelingen met Europese Commissie en Europees Parlement het al uitgeklede verslechteringsverbod ook nog te kunnen ontdoen van ‘verdere juridisering van het natuurbeleid’.

Van der Wal zei dinsdagmiddag in Luxemburg, na afloop van de EU-Milieuraad, dat de Eurooese Commissie al veel versoepelingen heeft aangerbracht, maar dat zij het liefst had gezien dat EU-voorzitter Zweden het voorstel van de agenda zou hebben gehaald.

Maar een gekwalificeerde meerderheid van (grote) EU-landen vindt het voorstel rijp genoeg voor een finale onderhandelingsronde met het Europees Parlement, zonder het nu al op een definitieve stemming te laten aankomen.

Van der Wal herhaalde dat zij de hoofddoelstelling van natuurherstel steunt omdat Nederland van de afgelopen twintig, dertig jaar iets in te halen heeft. Zij wilde niet tégen het voorstel stemmen, en zou zich desnoods van stemming hebben onthouden.

Op de vraag of zij nu bij haar Nederlandse VVD-partijgenoten in het Europees Parlement gaat aandringen op steun, zei ze dat ze ook de komende weken nog met veel EU-politici over onderdelen van het voorstel verwacht te zullen spreken.

De voorzitter van de envi-milieucommissie van het Europarlement, de Fransman Pascal Canfin, noemde het besluit van de ministers om het voorstel te steunen een opsteker voor zijn commissie die er volgende week (27 juni) een standpunt moet bepalen. Vorige week staakten de stemmen: 44 tegen 44.

Minister Van der Wal toonde zich tevreden dat de EU-Commissarissen de ‘resultaatverplichting’ afzwakken van een ‘resultaatverplichting’ tot een ‘inspanningsverplichting. Ook willen de EU-Commissarissen een dreigende bouw-belemmering voorkomen; daarom krijgen de individuele lidstaten meer eigen zeggenschap over wat waar of niet zal zijn toegestaan. 

Maar Van der Wal heeft nog steeds bezwaren tegen een dergelijke ‘project-voor-project benadering’. In een klein dichtbebouwd land met veel Natura2000-plekken en natuurgebieden zegt ze nog steeds te vrezen voor ‘allerlei vergunningen-gedoe, procedures en juridisering van de natuur’.

Zonder in detail te treden zei ze dat de individuele landen niet alleen de ruimte zouden moeten krijgen om zelf deels over de inhoud (van natuurbeleid) te mogen beslissen, maar ook over hoe dat (per land verschillend) georganiseerd zou moeten worden. Ze zei dat ze met enkele gelijkgestemde landen, zoals België, Finland en Malta gaat proberen dat alsnog voor elkaar te krijgen.