Frankrijk vervult de komende zes maanden het voorzitterschap van de Europese Unie. Dat tijdelijke voorzitterschap zal vooral in het teken staan van de Toekomstconferentie over modernisering van de begroting en procedures binnen de EU.
Bovendien wil de Franse president Manuel Macron het takenpakket van de EU op internationaal economisch fors uitbreiden, waar lang niet alle EU-landen warm voor lopen.
Na de recente besluiten over het nieuwe Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) zijn er op agrarisch gebied onder Frans voorzitterschap nauwelijks nieuwe ingrijpende besluiten te verwachten. Wel moet de Franse LNV-minister Julien Denormandie een begin maken met invoering van de eerste van-boer-tot-bord maatregelen, maar moet hij er vooral voor zorgen dat Commissaris Janusz Wojciechowski niet te hard van stapel loopt.
Voor de landbouw valt de meest gunstige verandering te verwachten van nieuwe handelsverdragen. Frankrijk wil bescherming tegen invoer van (goedkoper) voedsel dat niet gemaakt is volgens de Europese (milieu-)criteria. Met het principe van wederkerigheid voor import en eigen productie wil Frankrijk voorkomen dat milieu- en klimaatwetten in de EU in de toekomst de concurrentiepositie van EU-boeren verzwakken.
Denormandie waarschuwt dat de Green Deal geenszins mag leiden tot een verplaatsing van productie uit de EU. In Frankrijk bestaat brede consensus dat de binnenlandse rundvleesmarkt moet worden beschermd en dat het vrijhandelsakkoord met de Zuid-Amerikaanse Mercosur-landen daarom niet in werking mag treden.
Het nieuwe Franse voorzitterschap is ook van plan om de invoer van ontbossingsvrije soja, palmolie en rundvlees te agenderen, maar het is onwaarschijnlijk dat de EU-ministers van Milieu hierover in juni een gezamenlijk standpunt zullen innemen. Verder gaan ook de Milieuministers over de strategie voor bodembescherming. Maar ook hier valt nog geen besluit te nemen, temeer daar de meningen in de EU-lidstaten nog sterk uiteenlopen.
De handelsovereenkomsten waarover momenteel wordt onderhandeld met Nieuw-Zeeland en Australië zullen waarschijnlijk op Franse bedenkingen stuiten vanwege de concurrentie voor dierlijke producten in Frankrijk. Volgens de Franse lezing is de consumptie van lokale producten een patriottische plicht.
Frankrijk wil daarom de soja-import vervangen door meer sojateelt binnen de EU. Hogere voedselimport, vooral voor groenten en fruit, is ook in Frankrijk een groot probleem. Frankrijk heeft zijn voedselinvoer de afgelopen twintig jaar meer dan verdubbeld.
De zelfvoorziening met voedsel, is van strategisch belang in Frankrijk. Voor de Fransen is voedsel-zelfvoorziening een kwestie van nationale onafhankelijkheid en een teken van de politieke kracht van een land.