De Nederlandse overheid treedt te weinig op tegen het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen in drinkwater- en natuurgebieden. Hierdoor bevat een derde van de drinkwatergebieden meer bestrijdingsmiddelen dan de toelaatbare norm.
In meer dan de helft van de gevallen bevat het oppervlaktewater te veel bestrijdingsmiddelen. Daarmee behoren de Nederlandse oppervlaktewateren tot de meest vervuilde wateren van Europa. Dit blijkt uit onderzoek van een grote Nederlandse milieuorganisatie naar de manier waarop de dertien regionale provinciebesturen hun taken waarmaken.
Daaruit blijkt dat enkele provincies nog steeds niet de al vele jaren geldende EU-regels tegen watervervuiling hebben ingevoerd. De milieuorganisatie pleit ervoor dat de rijksoverheid in Den Haag de taak op zich neemt om dit probleem op te lossen. Ook wordt voorgesteld om alleen nog biologische landbouw toe te staan in kwetsbare gebieden.
Europa verplicht landen om het gebruik van bestrijdingsmiddelen in grondwaterbeschermingsgebieden en de beschermde Natura 2000-gebieden te stoppen of te minimaliseren. Provincies zijn nu hoofdverantwoordelijk voor de bescherming van deze gebieden, maar staan het gebruik van veel, vaak zeer giftige, bestrijdingsmiddelen toch toe.
In deze gebieden bevinden zich veel teelten waarbij vaak intensief wordt gespoten, zoals aardappels, bloembollen en peren. Omdat Nederland hiermee het Europees recht schendt, heeft de milieuorganisatie een klacht ingediend bij Europa Unie over het Nederlandse beleid.
Ook buiten deze kwetsbare gebieden doet Nederland te weinig om het water te beschermen. Bufferzones moeten ervoor zorgen dat bestrijdingsmiddelen bij het spuiten niet in nabijgelegen sloot terechtkomen. Nederland heeft meestal bufferstroken van amper een meter, maar om zo’n driekwart van de afspoeling te verminderen, zouden deze stroken minstens 15 tot 20 meter breed moeten zijn.
In het laaggelegen waterrijke Nederlandse polderlandschap liggen op veel plekken de sloten vaak slechts enkele tientallen meters naast elkaar. Het hanteren van een bemestingsverbod in zulke brede Europese stroken langs sloten zou betekenen dat het vrijwel nergens toegestaan zou zijn.